ANG MANGINGISDA AT ANG MANANANGGOL

Noong minsa'y naglalayag, mangingisda't manananggol
Sa dagat na mapayapa, tahimik at walang alon
Manananggol ay nangusap, naggugol nang mga tanong
Sa mangingisdang halata mong tila baga nasusukol

Bilang ika'y mangingisda na dito ay mamamayan
Bilang tao'y alam mo ba ang taglay mong karapatan
Mangingisda ay sumagot habang siya'y nagsasagwan
Sabay iling at nagwikang wala akong nalalaman

Manananggol ay ngumisi't tila baga nanunuya
Sa malakas niyang boses kapagdaka ay nagwika
Sa dahilang dimo alam karapatan na biyaya
Kalahati ng buhay mo ay sadya ngang mawawala

Mangingisda'y di kumibo, nagpatuloy sa pagsagwan
Sa sakay na manananggol, tinanggap niya ang tinuran
Maya-maya ay umingay kapawa nila naramdaman
Malalaking mga along niluwa ng karagatan

Ang balisang manananggol ay bigla ngang nabahala
Samantalang mangingisda'y, payapa't di alintana
Ang alon na sa sasakya'y malakas na bumabangga
Niyuyugyog itong bangkang nanganagnib na masira

Mangingisda ay tumayo't sa kasama ay nagtanong
Manananggol ay inalam kung marunong na lumangoy
Nanginginig na nagsabing ang tanung mo't tinutukoy
Kahit kailan saking buhay ang alami'y di naggugol

Mangingisda ay nagwika alam n'yo bang mawawala
Buong buhay na taglay mo pagkat ika'y di bihasa
Sa paglangoy na sasagip sa katawang pinagpala
Ang alon ang siyang tatapos sa buhay mong kinalinga.

Kadalasang iniisip ay sariling kakayahan
Nanlalait nitong kapwa nanghuhusga kadalasan
Pantas ka man kaibigan , dili kaya'y isang paham
Iisa ang katiyakang mayroong ka ring hindi alam

PANIMULA

Sa dilim ng gabi'y pilit kong kinatha
Tula ay binuo ng mga gunita
Ang nagsilbing ilaw ay sinag ng tala
Naging inspirasyon ay Diyos na dakila

Sa mga babasa'y aking iniaalay
Ang mga salitang ginamit, binaybay
Nais kong mapawi ang dala mong lumbay
At madulutan ka ng ligayang tunay

Atas ng dakilang pag-ibig na angkin
Na maisatinig , bulong ng damdamin
Ang mga kataga na tumataginting
Ay lilok ng isip, nasa puso'y galing

Pakalimiin mo at iyong namnamin
Mga sinasabi't gustong iparating
Baka ito'y tugma at nangyari mandin
Ang sariling buhay , dito'y masalamin

Kung ito'y gamitin sa kapakinabangan
Ang abang makata ay hindi hahadlang
Munting tagubilin ay huwag madagdagan
Ang mga salita'y Ni huwag mabawasan.

LIGAW NA PAG-IBIG

Abot kamay na pag-ibig na sa puso'y nakaukit
Abot tanaw nitong mata, kagandahang nasisilip
Yakap-yakap ng gunita, ang lambing na pinipilit
Na manatili't gustong kunin, at pangarap na maangkin

Subalit ang iyong pagdating ay may hadlang at may sagwil
Na halos nga sa buhay ko ay siyang sukat na kumitil
Paano ba'y naisin man ay hindi rin maging akin
Nagtitiis ang puso ko't nagbabata ng hilahil

Aking namang nadarama, ang gusto ko'y nais mo rin
Na tayo ay magkasama, habang buhay magkapiling
Subalit nga ang panaho'y bakit ngayon lang dumating
Hanggang kailan magtitiis, magdurugo ang damdamin.

Naglulubag itong puso, naglalaho ang pighati
sa tuwing tayo'y magniniig, maglalapat itong labi
Ang dusa ay naiibsan, ang hilahil napapawi
Kapag tayo;y nagdadaop, kahit lamang na sandali

Kapag ikaw ay malayo't lingat saking mga mata
Ang panlunas saking lungkot ang magandang ala-ala
Na tayo ay may damdaming nagtutugma at iisa
Ang puso mo;t ang puso ko'y pareho ng nadarama

Ang pag-ibig na minsan ma'y di nagkaron ng simula
Anu kayang katapusan ang 'bibigay ng tadhana
Patuloy ba na aasa't maghihintay lang sa wala
O hahayaang maglaho lang at mawala na ngang kusa

Sayang o sayang nga mga ligaw na pag-ibig
Sa isang puno sa dawagan, duon siya winawangis
Na ang bunga'y tinuturing na isang lason na mapait
Subalit ang siyang totoo'y malinamnam at matamis

Ang pag-ibig na kauri ay isang sukal sa paningin
Walang dangal, walang puri't kasalanan kung ituring
Subalit kung ang dalawa'y magkaisa ng damdamin
Kung ito ma'y kasalanan , ang mawasto'y ayaw na rin.

PANIMULA

Sa dilim ng gabi'y pilit kong kinatha
Tula ay binuo ng mga gunita
Ang nagsilbing ilaw ay sinag ng tala
Naging inspirasyon ay Diyos na dakila

Sa mga babasa'y aking iniaalay
Ang mga salitang ginamit, binaybay
Nais kong mapawi ang dala mong lumbay
At madulutan ka ng ligayang tunay

Atas ng dakilang pag-ibig na angkin
Na maisatinig , bulong ng damdamin
Ang mga kataga na tumataginting
Ay lilok ng isip, nasa puso'y galing

Pakalimiin mo at iyong namnamin
Mga sinasabi't gustong iparating
Baka ito'y tugma at nangyari mandin
Ang sariling buhay , dito'y masalamin

Kung ito'y gamitin sa kapakinabangan
Ang abang makata ay hindi hahadlang
Munting tagubilin ay huwag madagdagan
Ang mga salita'y Ni huwag mabawasan.

KA PEPING

Punong sadyang pinatatag sa hampas ng mga unos

Matibay ang naging ugat nasa lupa ay tumuhog

Kaya naman ng lumaki’t katawan ay nagkahubog

Bungang hitik ang inani’t matamis ang pagkahinog

Espiritu niyang taglay ay tunay nga na malakas

Pagkat pagsubok na dumating ay di niya kinatinag

Bagkus siya’y sa labanan ay lalo pang tumatatag

Ngayon higit ang buhay niya’y maganda ang tinitahak

Panahon ay kailan lamang di maawat ang paglipas

Subalit ang alaala’y hindi pa rin kumukupas

Kahit buhay niya’y dukha’t sa kayamanan ay salat

Kabataan n’ya ay may saya’t sa tuwina ay may galak

Inspirasyon n’ya sa buhay ay mataas na pangarap

Kaya siya ay nagtiis na magbata at maghirap

At dahil nga nagsumikap ay nakamit n’yaring palad

Tagumpay na ninanais, sa buhay niya’y hinahangad

Nang marating ang tugatog at maabot itong tuktok

Ang paglingon sa ibaba, kailan man ay di nalimot

Laging mayroong pasalamat sa bibig na matatalos

Pagmamahal ay malaki sa lumikha nating Diyos

Ginintuang katangiang taglay taglay ni KA PEPING

Marami ang humahanga’t nag-iibig na marating

Maparisan ay di hangad magaya lang ang katiting

Ay biyayang malaki na sa buhay na matuturing

SA DATI KONG NOBYA

Kaysarap lasapin araw na nagdaan
Panahong lumipas ng pagmamahalan
Tamis ng pagsuyong di malilimutan
inspirasyon tuwina't magpakailan pa man

Mahaba-haba na panahong lumipas
Pag-ibig ko pa rin sa iyo ay wagas
Mananatili ito't sadyang di kukupas
Habang nabubuhay, ikaw hanggang wakas

Dumating ang araw nitong pagtitiyap
Ika'y nakakita't ako'y nakahanap
Nanag isang pagsuyo na pinapangarap
nagbigay ng lalong pag-ibig na ganap

At sa aking puso'y mananatili ka
hindi mawawala sa aking ala-ala
Ako'y gayon sa iyo, na dati kong nobya
At di magbabago ngayong ASAWA na

WILMA

Wagas na pagsuyo’y sa iyo’y inaalay
At pagmamahal kong katumbas ng buhay
Dusa ma’t hinagpis sa aki’y ibigay
Dina magbabago pag-ibig kong tunay

Iyong isaisip at isa ala-ala
Ang pag-ibig nati’y araw ang kapara
Kung may paglubog man sa tuwi-tuwina
Ito’y sisikat din bago mag-umaga


Laging mayroong ulap na darating
Na sadyang tatakip sa pag-ibig natin
Di man sinasadya’y kung puso’y masaling
Kung kasalanan mo ay uunawain


Maaaring mangyari’y sa aki’y magmula
Isang kasalanang hindi ma’t sinasadya
Upang ang pag-ibig ay wag nang masira
Aking hinihiling ang iyong unawa


Ang huling salitang sa iyo’y sasambitin
Laging isaisip at alalahanin
Bagyo ma’y dumating, langit may magdilim
Pagmamahal sa iyo’y di na magmamaliw